25 marca, za przyzwoleniem Jana Pawła II, stał się dniem Świętości Życia. Jest to święto obchodzone przez kościół katolicki w Polsce w celu podkreślenia wartości życia ludzkiego.
Przy okazji tego święta należy wspomnieć o dwóch ważnych inicjatywach. Pierwsza z nich to duchowa adopcja, a druga stworzenie Sanktuarium Dzieciątka Jezus.
Duchowa adopcja jest realizowana poprzez modlitwę w intencji poczętego dziecka zagrożonego aborcją. Taka adopcja trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańca świętego oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Dzieło duchowej adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej oraz pokuty za grzechy. W roku 1987 ten szczególny rodzaj adopcji został dotarł także do Polski. Duchowa adopcja ma za zadanie skutecznie wyleczyć rany wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji, a także przygotować ludzi młodych do odpowiedzialnego rodzicielstwa. Oficjalnie duchową adopcję możemy podjąć w kościele podczas mszy świętej 24 marca. Drugim dniem, pozwalającym na podjęcie takiej adopcji, jest 28 grudnia – obchodzony jako Święto Młodzianków Męczenników. Jest to dzień upamiętniający masową rzeź niewiniątek zamordowanych przez Heroda w celu unicestwienia Jezusa. Duchowa adopcja staje się coraz bardziej popularna wśród katolików. Coraz więcej młodych ludzi decyduje się na taki właśnie sposób adopcji. Taka modlitwa uczy nas pozbycia się egoizmu i chęci pomocy jeszcze nienarodzonemu, bezbronnemu dzieciątku.
Drugą kwestią wspominaną wcześniej jest stworzenie Sanktuarium Dzieciątka Jezus w Jodłowej. W Sanktuarium przy głównym ołtarzu znajduje się figurka Dzieciątka Jezus – kopia praskiego Jezulątka. Jezus, mimo że figurka nie jest duża, jest przedstawiony jako Król wszechmocny. W ręku trzyma symbol kuli ziemskiej, opasanej krzyżem. Wierni, stając przed dzieciątkiem, zdają sobie sprawę, że i nad nimi panuje Pan Jezus. Do tego Dzieciątka ludzie przychodzą z każdym problemem, a On wysłuchuje oraz koi ból, daje nadzieję i łaskę duchowego jednoczenia się z Bogiem, uzdrawia z chorób fizycznych, ale przede wszystkich potrafi odmienić wnętrze człowieka. W Jodłowej każdego 25. dnia miesiąca jest tzw. małe Boże Narodzenie – dzień Bractwa Dzieciątka Jezus. Tego dnia do Sanktuarium przyjeżdżają pielgrzymi – dzieci pierwszokomunijne, czy osoby wracające tu co miesiąc. Pielgrzymujący proszą dzieciątko o wszelkie dary: sprawy materialne, uzdrowienie, sprawy bytowe i duchowe. Przyjeżdżają tutaj również rodziny bezdzietne po wielu latach starań o dziecko, prosząc o dar potomstwa. Wielu z nich zostało wysłuchanych, czego dowodem są liczne gromady małych dzieci, które przyjeżdżają do Jodłowej wraz z rodzicami podziękować za dar życia. Dzieciątko dokonało również wielu uzdrowień. Jednym z nich jest uzdrowienie bardzo chorej, sparaliżowanej kobiety po udarze, która po otrzymaniu obrazka z dzieciątkiem i specjalną modlitwą, zaczęła się gorliwie modlić, zawierzyła Dzieciątku swoje życie i po krótkim czasie odzyskała sprawność w nogach, mimo iż lekarze mówili, że już nigdy nie będzie chodzić. Ludzie tak bardzo wierzą i dbają o Jezuska, że troszczą się nawet o jego ubiór. Przy jego stroju pracuje zespół pań projektantek, przygotowujących szaty dla najdostojniejszego króla. Pan Jezus ma sukienkę i płaszczyk dostosowany do okresu liturgicznego.
Podsumowując, zachęcam wszystkich do udziału w duchowej adopcji. Jest to najlepszy sposób, aby pomóc bezbronnym dzieciom, pomodlić się za ich rodziców, by otrzymali od Boga siłę i pozwolili dziecku na dar Życia. Taka adopcja pomaga również nam w odnalezieniu w sobie tego, co najlepsze, czyli miłości do drugiego człowieka, ale przede wszystkim bezgranicznej wiary w Boga.
Zachęcam również do odwiedzenia Sanktuarium Dzieciątka Jezus w Jodłowej, gdyż możemy tam powierzyć Dzieciątku wszystkie swoje troski i na pewno zostaniemy wysłuchani. Wystarczy tylko mocno uwierzyć w Jezuska i pozwolić, aby Nam pomógł.
Malwina Sobkowicz
